Hợp âm Phụ Tình
Font
Transpose
Capo 4
Am
Có bàn tay ai đó đêm nayMang đến
Em
nỗi chua cay và để lại đâyGiành
Dm
người đàn ông vốn
G
đã là của nơi
C
này
F
Bất chấp hết lầm lỗi vì
G
sự u mêEm thì
Em
thua vì sự chán
Am
chê
Dm
Hỡi ông trời đạo
Em
lý làm người khó
Am
trôi Người còn ở
F
ngay đây
G
Mà như không
Em
ai hay
Am
Dù tâm ngây
Dm
dại cũng hóa điên
Em
dại mà
Am
thôi Đk:Bỏ lại
Am
sau cố gắng bao
Em
lầnVợ đẹp
F
xinh anh
G
cũng ko
C
cầnĐem tình
Dm
yêu em đã vun
Em
đắp từng ngàycho một
F
người mà em chẳng
E
ngờ Chẳng ai
Am
muốn có oán có
Em
thùMà vì
F
yêu nên
G
chấp nhận
C
hếtAnh có bao
Dm
giờ tự hỏi chính
Em
bản thân mìnhRằng
F
người con gái của
G
anh phải chịu bao
Asus4
đau
A
thương? Lời
2:
Am
Cố tha thứ cho bớt đau lòngBớt cay
Em
đắng bao nhiêu ngày chờ ngày trôngỒ
Dm
không, Sao em vẫn
G
cứ bão giông
C
trong
lòng
F
Cố lau hết nước mắt dặn
G
lòng cho quaMà cứ nghĩ
Em
đến lại càng xót
Am
xa Đếm cả
Dm
ngàn lần đau cũng
Em
không đau như lần
Am
này... Lõng nặng
Am
trĩu với nỗi cô
Em
đơnCuộc đời
F
như những
G
thước phim
C
buồnĐôi lần
Dm
đau thêm lần mạnh
Em
mẽCàng tổn
F
thương càng
G
thấy bình
Am
thường Người con
Am
gái hay vui với
Em
cườiGiờ chỉ
F
còn lại
G
là nước
C
mắt Cố đứng
Dm
lên nhiều lầnSao em
Em
mãi lận đậnNgười
F
dành cả đời lắng
G
lo người lại
Am
bỏ đi Cố đứng
Dm
lên nhiều lần, Sao em
Em
mãi lận đậnDành
F
cả thanh xuân để
G
thương một người...
Am
vô
tâm.